Sjinke ow de wee

sjingebe sjingebe sjinke ow de wee: een levensles op het schoolplein

Onderwijs zit vol onverwachte lessen, vaak op de momenten dat je het niet verwacht. Zoals die ochtend, toen twee kleuters me lieten zien hoe leren en verbinding hand in hand gaan.

het begin van een improvisatieles

‘Sjingebe sjingebe sjinke ow de wee,’ zingen ze uit volle borst. Twee kleuters openen het hek en begeleiden me luidruchtig naar binnen. Hun versies van bekende kerstliederen zijn minstens zo creatief als ze vrolijk zijn.Ik probeer mee te doen en vervolg hun lied:
‘Oh what fun it is to ride in a one horse open sleigh.’

Dat werd me niet in dank afgenomen.
‘Zo gaat ie niet,’ roept de een, terwijl de ander instemmend knikt.
‘Hoe dan?’ vraag ik met mijn meest schuldbewuste gezicht.

En daar komt hun versie weer:
‘Sjingebe sjingebe sjinke ow de wee.’

leren is niet kopiëren

Terwijl ik de school in loop, realiseer ik me dat leren niet gaat om perfect kopiëren. Het is een proces dat voor iedereen anders verloopt. Voor sommige kinderen duurt het wat langer om iets te leren of gebeurt het via een alternatieve route. Andere kinderen lijken al te weten hoe iets moet voordat je het hebt uitgelegd.

Dit verschil in tempo en aanpak zorgt soms voor botsingen in het onderwijs. Want hoe vaak ligt de focus op het eindproduct in plaats van op het proces?

Voor mij is dit moment een krachtige herinnering: leren is uniek. En om écht aan te sluiten bij een leerling, moeten we verder kijken dan eindcijfers.

de kern van inclusief onderwijs

Ik denk aan de vele thuiszitters en de uitdagingen waar ze mee te maken hebben. Het rapport Thuiszitters Tellen: een ander licht op onderwijs van Stichting Balans en Joli Luijckx benadrukt dit probleem.

Hoe lossen we dit op?
Door elke leerling écht te ontmoeten.

• Heb 100 ontmoetingen per dag met elke leerling.
• Sluit aan bij de omgevingsvoorkeuren van het kind.
• Ken zijn of haar karaktersterktes en stresspatronen.
• Weet wat de leerling motiveert.
• Ontdek welk communicatiekanaal het beste werkt.

een lied als levensles

Toen ik de school verliet, stonden mijn professionele kleuters me weer op te wachten. Ik keek ze aan en begon:
‘Sjingebe sjingebe sjinke ow de wee.’

Ze zongen vol overgave mee.
‘Zo moet ie,’ zei de een.
‘Zo moet ie echt,’ bevestigde de ander.

Met een glimlach stapte ik in de auto, terwijl hun lied nog steeds in mijn hoofd nagalmde. Het werd een levensles: leren draait om samen ontdekken, improviseren en verbinding maken.